Verjaardag, bruiloft en meerr
Blijf op de hoogte en volg Renate
12 September 2013 | Brazilië, Paracatu
Lieve iedereen!!
Ik vind dat het wel weer tijd wordt voor een nieuw verslagje. Deze keer heb ik al mijn belevenissen keurig bijgehouden. Zo goed zelfs dat ik er een heel boekwerk over kan schrijven, maar om niet saai te worden zal ik de hoogtepunten vertellen.
Ik zal beginnen waar ik de vorige keer geëindigd was: Uberlandia. Waar ik me moest melden bij de federale politie. Ik zou daar ook een Braziliaanse ID-kaart krijgen. Ik had een hele mooie kaart in gedachten, maar helaas was het gewoon een simpel wit papiertje waar mijn foto met pritstift opgeplakt werd. Ik moest daar ook vingerafdrukken maken. Dat gaat daar nog op de ouderwetse manier met inkt, wat bij mij wel een beetje een kliederboel werd. Het verliep allemaal heel vlot waardoor we tijd over hadden om lekker te gaan SHOPPENN!!! Samen met Larissa en twee andere Exchange students Paola en Pauline gingen we naar een shopping mall. Toen we uitgeshopt waren begonnen we weer aan de terugreis van 4 uur. De afstanden zijn hier toch een stukje groter.
Dat was maandag en die dinsdag gingen we weer op pad. Deze keer naar Brasilia (3 uur rijden) voor het visum van Larissa. Die nacht bleven we daar omdat Larissa de volgende dag nog iets moest regelen voor haar visum. We sliepen bij familie, doe overigens in een suuuperrrr mooi huis woonden MET trap. Ik moet zeggen dat ik hier toch wel een beetje een trap in huis mis. De volgende dag moesten we naar de Amerikaanse ambassade, maar die konden we niet helemaal vinden. Daardoor kon ik mooi de stad een beetje zien! Brasilia is een hele aparte stad, alle gebouwen zijn futuristisch. Ook staan er overal al bordjes voor het wk!!
De dagen daarna bestonden vooral uit school, açaí eten en ik ga elke week naar de bijeenkomst van Rotaract. Daarnaast slaap ik veel, want de hele dag luisteren naar Portugees maakt me verschrikkelijk moe. De taal is super moeilijk, maar ik ga met kleine stapjes vooruit en begin steeds meer te begrijpen.
Afgelopen zaterdag had ik een bruiloft van familie in Brasilia. S ochtends vroeg vertrokken we met alle familie uit Paracatu. Ik zat bij een oom en tante in de auto en heb heerlijke de hele weg geslapen. Toen we eenmaal aangekomen waren zouden we met iedereen gaan lunchen in een soort flat. Alleen bleek die flat toch wel lastig te vinden, maar na een uur zoeken en tien miljoen keer het zelfde rondje te hebben gereden hadden we het dan eindelijk gevonden. Na de lunch gingen we naar het appartement waar we zouden overnachten om ons klaar te maken. Voor een bruiloft halen Brazilianen alles uit de kast. De voorbereiding begonnen al weken geleden. Elke keer weer jurken en schoenen passen, maar het is gelukt om OP TIJD te vertrekken. Wat voor Brazilianen een hele prestatie is. De bruid trouwde in een moderne katholieke kerk. Van de bruiloft zelf verstond ik niet zoveel, omdat het veel te snel ging. Maar de bruid was super mooi (niet zo mooi als Kim natuurlijk) en de bruidsmeisjes waren super schattig. Na de bruiloft gingen we naar de feestlocatie. Die was helemaal geweldig, alles was in het wit met rood. Er liepen obers rond met heerlijk eten en drinken en er was muziek. Na het eten begon het echte feest. Eerst werden er steeds verschillende liedjes gedraaid waarop de bruid moest dansen. Pff, Brazilianen zijn zo soepel en ritmisch!! Daarna werd de confetti geknald en ging iedereen helemaal los. Feestjes bouwen kunnen ze hier wel!!!
Dinsdag is Larissa eindelijk vertrokken naar de USA. Dat is natuurlijk geen hoogte punt, maar wilde ik toch ook even vertellen. Eigenlijk zou ze al een maand geleden vertrekken, maar er was heel veel gedoe met de papieren voor het aanvragen van haar visum. (Ik heb haar al gesproken en ze is goed aangekomen)
En gister was dan eindelijk DE grote dag: mijn verjaardag. Elke ochtend beginnen we met een dagopening en een gebed door de intercom. Anna Raquel en Jon Jon, twee vrienden hadden geregeld dat zij mij via de intercom mochten feliciteren. Ook feliciteerde de conciërge me. Daarna begon mijn klas KEIHARD voor me te zingen en werd ik door iedereen gefeliciteerd. In de pauze hadden ze allemaal ballonnen opgeblazen en taart voor me gebakken. Er werd weer voor me gezongen en ik heb 18 kaarsjes uitgeblazen. In een keer, dus ik mocht een wens doen! Na school ging ik naar oma die me meenam naar het centrum, waar ik een shirtje mocht uitzoeken. Aan het eind van de middag zou ik gaan Skypen met papa en mama. Zat ineens mijn hele familie plus Ymie en Herman daar. Werd er weer voor me gezongen, deze keer in het Nederlands. Super leuk, was het net alsof ik mijn verjaardag ook in Nederland vierde. Na het Skypen moest ik snel douchen want s avonds ging ik uiteten met mijn vrienden. Onbeperkt pizza, mmm. Kortom: het was een verjaardag om nooit te vergeten!!
Ik zal binnenkort als ik tijd heb weer een paar foto's plaatsen op Facebook. Mijn vrienden vinden hier vinden dat ik dat te weinig doe. Ik moet jullie meer laten zien. Brazilianen maken echt van alles foto's!
Beijossss
Ik vind dat het wel weer tijd wordt voor een nieuw verslagje. Deze keer heb ik al mijn belevenissen keurig bijgehouden. Zo goed zelfs dat ik er een heel boekwerk over kan schrijven, maar om niet saai te worden zal ik de hoogtepunten vertellen.
Ik zal beginnen waar ik de vorige keer geëindigd was: Uberlandia. Waar ik me moest melden bij de federale politie. Ik zou daar ook een Braziliaanse ID-kaart krijgen. Ik had een hele mooie kaart in gedachten, maar helaas was het gewoon een simpel wit papiertje waar mijn foto met pritstift opgeplakt werd. Ik moest daar ook vingerafdrukken maken. Dat gaat daar nog op de ouderwetse manier met inkt, wat bij mij wel een beetje een kliederboel werd. Het verliep allemaal heel vlot waardoor we tijd over hadden om lekker te gaan SHOPPENN!!! Samen met Larissa en twee andere Exchange students Paola en Pauline gingen we naar een shopping mall. Toen we uitgeshopt waren begonnen we weer aan de terugreis van 4 uur. De afstanden zijn hier toch een stukje groter.
Dat was maandag en die dinsdag gingen we weer op pad. Deze keer naar Brasilia (3 uur rijden) voor het visum van Larissa. Die nacht bleven we daar omdat Larissa de volgende dag nog iets moest regelen voor haar visum. We sliepen bij familie, doe overigens in een suuuperrrr mooi huis woonden MET trap. Ik moet zeggen dat ik hier toch wel een beetje een trap in huis mis. De volgende dag moesten we naar de Amerikaanse ambassade, maar die konden we niet helemaal vinden. Daardoor kon ik mooi de stad een beetje zien! Brasilia is een hele aparte stad, alle gebouwen zijn futuristisch. Ook staan er overal al bordjes voor het wk!!
De dagen daarna bestonden vooral uit school, açaí eten en ik ga elke week naar de bijeenkomst van Rotaract. Daarnaast slaap ik veel, want de hele dag luisteren naar Portugees maakt me verschrikkelijk moe. De taal is super moeilijk, maar ik ga met kleine stapjes vooruit en begin steeds meer te begrijpen.
Afgelopen zaterdag had ik een bruiloft van familie in Brasilia. S ochtends vroeg vertrokken we met alle familie uit Paracatu. Ik zat bij een oom en tante in de auto en heb heerlijke de hele weg geslapen. Toen we eenmaal aangekomen waren zouden we met iedereen gaan lunchen in een soort flat. Alleen bleek die flat toch wel lastig te vinden, maar na een uur zoeken en tien miljoen keer het zelfde rondje te hebben gereden hadden we het dan eindelijk gevonden. Na de lunch gingen we naar het appartement waar we zouden overnachten om ons klaar te maken. Voor een bruiloft halen Brazilianen alles uit de kast. De voorbereiding begonnen al weken geleden. Elke keer weer jurken en schoenen passen, maar het is gelukt om OP TIJD te vertrekken. Wat voor Brazilianen een hele prestatie is. De bruid trouwde in een moderne katholieke kerk. Van de bruiloft zelf verstond ik niet zoveel, omdat het veel te snel ging. Maar de bruid was super mooi (niet zo mooi als Kim natuurlijk) en de bruidsmeisjes waren super schattig. Na de bruiloft gingen we naar de feestlocatie. Die was helemaal geweldig, alles was in het wit met rood. Er liepen obers rond met heerlijk eten en drinken en er was muziek. Na het eten begon het echte feest. Eerst werden er steeds verschillende liedjes gedraaid waarop de bruid moest dansen. Pff, Brazilianen zijn zo soepel en ritmisch!! Daarna werd de confetti geknald en ging iedereen helemaal los. Feestjes bouwen kunnen ze hier wel!!!
Dinsdag is Larissa eindelijk vertrokken naar de USA. Dat is natuurlijk geen hoogte punt, maar wilde ik toch ook even vertellen. Eigenlijk zou ze al een maand geleden vertrekken, maar er was heel veel gedoe met de papieren voor het aanvragen van haar visum. (Ik heb haar al gesproken en ze is goed aangekomen)
En gister was dan eindelijk DE grote dag: mijn verjaardag. Elke ochtend beginnen we met een dagopening en een gebed door de intercom. Anna Raquel en Jon Jon, twee vrienden hadden geregeld dat zij mij via de intercom mochten feliciteren. Ook feliciteerde de conciërge me. Daarna begon mijn klas KEIHARD voor me te zingen en werd ik door iedereen gefeliciteerd. In de pauze hadden ze allemaal ballonnen opgeblazen en taart voor me gebakken. Er werd weer voor me gezongen en ik heb 18 kaarsjes uitgeblazen. In een keer, dus ik mocht een wens doen! Na school ging ik naar oma die me meenam naar het centrum, waar ik een shirtje mocht uitzoeken. Aan het eind van de middag zou ik gaan Skypen met papa en mama. Zat ineens mijn hele familie plus Ymie en Herman daar. Werd er weer voor me gezongen, deze keer in het Nederlands. Super leuk, was het net alsof ik mijn verjaardag ook in Nederland vierde. Na het Skypen moest ik snel douchen want s avonds ging ik uiteten met mijn vrienden. Onbeperkt pizza, mmm. Kortom: het was een verjaardag om nooit te vergeten!!
Ik zal binnenkort als ik tijd heb weer een paar foto's plaatsen op Facebook. Mijn vrienden vinden hier vinden dat ik dat te weinig doe. Ik moet jullie meer laten zien. Brazilianen maken echt van alles foto's!
Beijossss
-
12 September 2013 - 22:09
Derk & Kim:
Wauw Renate,
Wat een verhaal weer :) zo leuk om te lezen weer! Ik wed dat onze bruidsmeisjes ook veel mooier waren ;) Nu Larissa weg is spreekt er toch niemand meer Engels thuis? Maar je redt je vast wel. We kunnen ons voorstellen dat het idd erg vermoeiend is. Hoe leuk hebben ze je verjaardag op school gevierd incl. taart nog wel. En dan met oma winkelen, super lachen. Maar ook wel heel fijn om je familie zo op Skype te hebben. Meer foto's zou wel heel leuk zijn ja, hoe meer we lezen en zien hoe beter.
De knuffels en dikke kussen komen deze x uit Portugal
Blijf plezier maken daar.....
Derk & Kim -
13 September 2013 - 09:07
Gerry Spang:
Lieve Renate,
Nog van harte gefeliciteerd met je 18e verjaardag! Leuk om weer over je belevenissen te lezen. Nu maar wachten op de foto's (-: -
13 September 2013 - 11:58
Anita :
Hoi lieverd,
Wat is het toch heerlijk dat we op zo veel manieren op de hoogte blijven van al je belevenissen!
Wat een enorme afstanden om een ID te regelen, dan viel Rotterdam nog reuze mee.
Nooit gedacht dat je een trap in huis zou gaan missen....
X mama -
13 September 2013 - 11:59
Douwe Trinks:
He Renate,
Fijn te horen dat je zo'n geweldige 18 e verjaardag hebt gehad. We vonden het geweldig dat je even van Brasilia naar Nederland geskyped werd en weer terug. Konden we toch nog even samen met jou je verjaardag vieren. x x x papa. -
13 September 2013 - 19:25
Joop En Ineke Trinks:
Dag 18jarige kleindochter,
Een leuk verslag hoor van je belevenissen in Brazilië. We hebben je verjaardag heel gezellig gevierd en het mooiste was dat je er bij was al konden we je niet aanraken. Wat een uitvinding dat skypen.
Het begint hier echt een beetje herfst te worden. Vandaag was het nog wel lekker, maar nu is het zwaar bewolkt en koud en morgen krijgen we veel regen en jij lekker in de warme zon. Geniet er maar van hoor. Heel veel liefs van ons en op zijn Drents gezegd Doei, doei. O Ineke en O Joop
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
