Oriëntatieweek

Boa noite todos!

Het is alweer een tijdje geleden. Dat komt omdat ik het de afgelopen weken best druk heb gehad. Ook heb ik mijn eerste moeilijke momentje gehad en ben ik voor het eerst ziek geweest, maar daar over later meer.

De week na mijn verjaardag was rustig. Elke dag naar school, uit eten met vrienden. Wat hier overigens heel goedkoop is! Voor ongeveer 5 heb je de hele avond eten en drinken, super chill! En ik heb natuurlijk ook heel veel açaí gegeten.

In week 38 kwam de gouverneur van mijn Rotary district naar Paracatu. Maandag was er daarom een bijeenkomst van de Rotaract en Interact met de gouverneur en woensdag een soort van feest met alle Rotaryclubs in Paracatu (dat zijn er 3). De uitwisselingsstudenten moesten hun Rotary blazer dragen en ook hun vlag meenemen. Ik heb dus de hele avond rondgelopen met de Nederlandse vlag. De avond begon met het Braziliaanse volkslied, gevolgd door het lied van Paracatu. Daarna werden alle vlaggen van de Rotaryclubs, Interact en Rotaract naar binnen gedragen. Ook wij als uitwisselingsstudenten moesten naar voren komen om de gouverneur een hand te schudden. (lees een dikke knuffel geven) En tot slot was er een heerlijk diner, want tja.. wat is een Rotary bijeenkomst nou zonder heerlijk eten!!

Dat weekend had Gil, de mevrouw van Rotary die ik met papa, mama en Sarah in Amsterdam had ontmoet, mij uitgenodigd om het weekend in haar huis door te brengen. Zaterdag gingen we eerst naar een markje, allemaal lekkere dingen kopen voor de lunch die we later met z'n allen klaar gingen maken. Daarna ging ik met Mariana, haar dochter die net terug uit Engeland is waar ze een jaar heeft gestudeerd, naar een vriendin van haar. Daar hebben we de hele dag lekker gekletst aan het zwembad. 'S avonds ging ik met haar en haar vrienden naar een bar. De volgende dag gingen we naar Brasilia. Waar ik eindelijk de stad echt kon bekijken (foto's staan op fb). Toen ik bij de overheidsgebouwen rondliep had ik totaal niet het gevoel dat ik in een stad liep. alles is heel ruim en open, heel bijzonder. Ook is de stad gebouwd in de vorm van een vliegtuig. Met in de romp de overheidsgebouwen en de voorzieningen en in de vleugels alle woningen. Aan het eind van de dag gingen we nog even shoppen, want Mateus, hun zoon, had een pak nodig voor een bruiloft. Na drie verschillende shoppingmalls te hebben gezien gingen we weer terug naar Paracatu en was er helaas een einde gekomen aan het weekend.

Ik doe nu twee keer per week vrijwilligerswerk in de APAE. Dat is een school voor kinderen met een beperking. Het is totaal anders dan in Nederland. De kinderen worden daar ook behandeld. Alle apparatuur ziet er zo oud uit!

En dan 28 september was het dan eindelijk zover: de oriëntatieweek. Een week lang met 57 uitwisselingstudenten uit 23 verschillende landern doorbrengen. Zaterdagnacht vertrokken we om 1 uur met het idee dat we dan lekker in de auto konden slapen. Alleen was onze chauffeur een echte Braziliaan en reed hij echt KEIHARD. Door al dat gehobbel heeft niemand van ons geslapen en begonnen we dus meteen al met een doorgehaalde nacht. Ook waren we door het racen 2 uur te vroeg op de verzamelplek, maar Graham en ik hebben ons prima vermaakt met kijken hoe dronken alle Brazilianen de kroegen verlieten. Na 1,5 uur zagen we een paar blonde hoofdjes uit een taxi stappen. Dat kon natuurlijk niet missen, dus wij erop af.. en jahoor, uitwisselingsstudenten. Vanaf dat moment ging het heel snel en waren we iets na 7 uur compleet. We vertrokken met een bus naar Mariana, waar we ontbijt hadden en tijd hadden om foto's te maken. Daarna gingen we met een echte stoomtrein van Mariana naar Ouro Preto. Wat een hele mooie rit door de bergen was, met allemaal watervallen. In Ouro Preto gingen we naar een goudmijn (Ouro Preto betekent letterlijk zwart goud), hadden we lunch en weer wat vrijetijd om foto's te maken. Ondertussen werd er heel veel gekletst en klikte het met iedereen meteen. Contact leggen ging heel erg makkelijk! Na een paar uur gingen we weer in de bus om naar ons hotel te gaan, waar we de rest van de week bleven. In de morgen hadden we altijd portugese les en na de lunch kregen we presentaties over de Rotary regels, er kwam een agent vertellen over veiligheid en Terra Brasil, een reisorganisatie kwam vertellen wat voor GEWELDIGE reizen we kunnen gaan maken. Daarnaast hadden we danslessen, wat voor mij nog al dramatisch was. Braziliaanse dansen zijn niet helemaal voor mij weggelegd, maar het was wel heel leuk. Woensdag middag begon ik ineens hoofdpijn te krijgen en werd ik heel erg misselijk. Na het avond eten ging het mis en moest ik overgeven. Ik baalde ontzettend, want ik wilde deze week echt niet ziek worden. Later kwam ik erachter dat er veel meer waren die moesten overgeven en eigenlijk iedereen had wel last van hun maag. Waarschijnlijk heeft er iets in het eten gezeten. Gelukkig viel het uiteindelijk wel mee en eigenlijk had het ook wel iets om met iedereen op een kamer te liggen uitzieken. Het leek net een ziekenhuis. Zaterdag was iedereen wel weer beter en gingen we naar Belo Horizonte om de stad te bekijken en hebben we foto's met de vlaggen gemaakt. Alleen was ik met mijn domme hoofd mijn vlag vergeten. Waar ik ontzettend van baalde want ik was de enige Nederlander. Om 16.00 was het moment aangebroken dat we allemaal afscheid moesten nemen. De week was echt geweldig, vriendschappen over de hele wereld gemaakt en heeeeel veel pins uitgewisseld.

Na zo'n topweek met alle uitwisselingsstudenten had ik het best een beetje moeilijk hier. Omgaan met uitwisselingsstudenten is echt helemaal super en het was alsof we elkaar allemaal al jaren kenden. Toen ik weer hier bij de familie kwam miste ik jullie in Nederland allemaal best wel. Gelukkig is alles nu weer helemaal goed en wees maar niet bang, voorlopig kom ik echt nog niet terug naar Nederland!

Beijos